Wees gerust...

  • Dit gaat voorbij! Je voelt je misschien eenzaam, maar weet dat 1 op 5 mama’s te maken krijgt met mentale problemen in de perinatale periode (de periode van zwangerschap tot wanneer je baby 12 maanden is). Je bent dus niet alleen.
  • Je kunt er niets aan doen dat je je zo voelt. Dit is geen keuze. Het is niet jouw schuld. Het overkomt je.
  • Je kan er wel voor zorgen dat je er snel weer bovenop komt door hulp te zoeken en er eerlijk over te praten.
    Woorden zijn soms moeilijk om uit te drukken hoe je je voelt. Een score van 0-10 kan soms beter weergeven hoe het met je gaat.

Tips voor de mama’s

  • Aanvaard de hulp die je wordt aangeboden.
  • Wees eerlijk als je opziet tegen bezoek.
  • Je bent de enige moeder voor jouw kindje en daardoor ben je dus onvervangbaar. Je kind heeft je nodig. Ook al kost het jou veel moeite, besteed zorg en aandacht aan je baby. Laat je daarin bijstaan door andere mensen uit je omgeving. Je moet dit niet alleen doen.
  • Probeer rust te vinden.
  • Tank energie door iets te doen waar je kan van genieten. Maak een wandeling, neem een bad, probeer wat te lezen, geniet van een kop thee zonder tegelijkertijd iets anders te doen,… Blijf doen waar je altijd van genoot.
  • Wanhoop niet bij een terugval. Accepteer dat herstellen met vallen en opstaan gaat.

Wat je als mama beter niet kan doen:

  • Je klachten ontkennen en je ervoor schamen.
  • Je schuldig voelen of jezelf verwijten maken over hoe je je voelt.
  • Je klachten minimaliseren.
  • Eisen van jezelf dat je alles aan kan en perfect moet doen.
  • Niet eten of op dieet gaan.
  • Vluchten in alcohol of drugs.

Tips voor de partner

Mentale problemen in de perinatale periode treffen het volledige gezin. Het is heel normaal dat je als partner met een aantal tegenstrijdige gevoelens te kampen krijgt: boosheid en medeleven, schuldgevoel en irritatie, bezorgdheid en schaamte.

  • Zorg voor hulp en ondersteuning van je familie en vrienden zodat je er kan zijn voor je partner.
  • Durf om hulp te vragen. Zeg “ja” wanneer je hulp wordt aangeboden.
  • Plan af en toe tijd voor jezelf zodat je op adem kan komen.
  • Breng zoveel mogelijk tijd door met je baby.
  • Stel haar gerust: ze is niet de enige mama die dit overkomt, het is niet haar fout of keuze dat ze zich zo voelt en ze zal weer beter worden.
  • Er gewoon voor haar zijn is vaak al voldoende om haar te helpen.
  • Moedig haar aan om over haar gevoelens te praten. Luister en toon begrip. Wees geduldig. Communiceren is essentieel en je kan het vergelijken met een bankrekening: luisteren en steunen zijn inkomsten, kritiek geven en niet luisteren zijn uitgaven.
  • Help haar in het huishouden. Verwacht niet dat ze het huishouden helemaal onder controle heeft omdat ze de hele dag thuis is. Probeer zoveel mogelijk praktische hulp te geven. Haar gevoelens zorgen ervoor dat ze zich moe voelt en tegen de kleinste dingen reusachtig kan opkijken of er angst door krijgt.
  • Identificeer de moeilijke uurtjes en maak samen een plan van aanpak.
  • Zorg ervoor dat ze tijd kan nemen voor haarzelf. Vermoeidheid zorgt ervoor dat de symptomen erger worden. Neem de helft van de nachtvoedingen over zodat ze een paar uur na elkaar kan rusten.
  • Spoor haar aan om regelmatig en gezond te eten.
  • Bespreek de problemen thuis indien mogelijk met je werkgever.
  • Forceer niets als je merkt dat het niet gaat.
  • Het feit dat je partner zich psychisch niet goed voelt heeft ook een impact op jullie seksleven, vaak is de nood aan intimiteit in de brede zin van het woord groter dan aan vrijen op zich. Elkaar complimenten geven, knuffelen en de gelegenheid creëren om tot seks te komen kunnen helpend zijn.
  • Zeg tegen haar:
    • Ik ben er voor jou en wil naar je luisteren.
    • We komen hier samen door.
    • Als er iets is dat ik voor jou kan doen, zeg het dan.
    • Dit is tijdelijk.
    • Ik zie je graag.
  • Zeg niet:
    • “Je hebt toch alles om gelukkig te zijn.” Dat weet ze. Dat is net één van de redenen waarom ze zich schuldig voelt.
    • “Ontspan. Relax.” Ze is net gefrustreerd omdat ze niet kan ontspannen.
    • “Zet je erover. Stel je niet zo aan. Doe normaal.” Mocht dat zo gemakkelijk zijn, dan had ze dat al lang gedaan.
    • “Probeer positief te zijn.” Het zou fantastisch zijn mocht het zo simpel zijn.